Lijstjes! Verplichting of een hulpmiddel

Lijstjes maken kun je doen voor vele doeleinden. Om je gedachten te ordenen, iets niet te vergeten, om dingen op af te kunnen vinken, of als brainstormsessie. Zelf vind ik het maken van een mindmap erg prettig om mijn ideeën te ordenen. Lekker alles op een groot vel papier. Dat geeft mij overzicht in de chaos in mijn hoofd maar geen structuur in mijn aanpak. Daar zijn dan lijstjes weer handig voor: wat doe ik eerst en wat komt daarna.

Op het moment dat mijn hoofd overloopt van de dingen die ik wil doen, maak ik een to-do lijstje op papier. Hierop schrijf ik alles wat nog gedaan moet worden. Zo kan ik gewoon bovenaan mijn lijstje beginnen en als het werk klaar is streep ik het door. Bij zo’n lijstje vind ik het ook niet erg als het aan het eind van de dag niet af is. Ik kan tenslotte zien wat ik allemaal heb gedaan en dat geeft me een heel voldaan gevoel.

Mijn partner is een persoon die prima uit de voeten kan met zijn digitale planner. Een agenda waarin hij zijn taken plant. Het geeft hem het overzicht dat hij nodig heeft.

Een tijdje heb ik ook zo gewerkt, ik werd zeer gestrest van het aanblik in die overvolle agenda. Dit voelde voor mij als een verplichting. Ik zag echt door de bomen het bos niet meer. Wat werkt voor jou beter?

Je kunt een lijstje maken om overzicht te creëren en er verder niets mee doen. Zelf heb ik er een handje van om zo’n lijstje als mijn planning te zien. Er staat dan veel te veel op. Ik weet namelijk niet zo goed hoeveel tijd bepaalde werkzaamheden in beslag nemen.

Ergens in mij is er de overtuiging dat als ik een hele dag besteed aan maar 2 dingen dit niet voldoende is. Steeds vraag ik me dan af:
• Naar wie zou ik me moeten verantwoorden?
• Wat vind ik zelf voldoende?
• Wie verplicht me iets?

Juist het mezelf opleggen van meer dingen dan ik aankan, geeft stress. Stress geeft vermoeidheid en klachten. Mochten deze klachten aan blijven houden, dan kun je er zelfs een burn-out van krijgen.

Wat is jouw uitdaging in deze? Voor mij zit de uitdaging in het ‘niet te veel willen’. Vooral niet te veel tegelijk willen. Eerst het ene afronden, voordat ik met het volgende begin. Focussen lukt me prima als ik merk dat een onderwerp of product bijna af is. Bij langlopende projecten dwaal ik af en krijg ik al snel het gevoel dat het niet voldoende resultaat oplevert. Ik ga dan opzoek naar iets nieuws, om vervolgens weer op hetzelfde punt terecht te komen. Dit mag anders, dat is waar mijn uitdaging ligt.